Woensdag 28 juli, campingsite Berg Lake, aan de achterkant van Mount Robson


We hebben niet veel zin om op te staan vanochtend, want het regent. Jelger ligt temidden van een hoop papieren zakdoekjes zijn neus te trompetteren. Hij is stevig verkouden.

Rond 9 uur kruipen we er toch uit, want verder moeten we.

Gelukkig houdt de regen op tijdens ons ontbijt. We krijgen onaangekondigd bezoek aan tafel:

Wie mijn blog goed gelezen heeft, herkent dit gulzige beestje wel. (nee, James, dit is geen quizvraag, mijn prijzen zijn op)

Rond 11 uur heeft een stralende zon onze tenten gedroogd en kunnen we weer op pad. Veel stijle beklimmingen vandaag. Ik kon gisteren Gertjan en Jelger met hun lange benen niet volgen op de vlakke stukken, nu laat ik hen met gemak achter op de grimmigste hellingen.

Bij de Majestic Fall vind ik een drinkbus die perfect past op onze waterfilter. Die ruil ik graag in voor mijn lege Pepsi-flesjes om mijn drinkwater in te doen. Bovendien is ze nog halfvol met heel sterke koffie die Gertjan en ik meteen opdrinken. We vliegen nu over de hellingen, alsof we tien Red Bulls naar binnen hebben…Majestic Falls

Na de lunch (noedels met een vage kippensmaak), komen we aan de oevers van Berg Lake. Het dankt zijn naam aan de ijschotsen (“icebergs”) die er van de gletsjer voortdurend in brokkelen. Als het ware een reusachtige “Blue Curaçao on the rocks”, met zijn diepblauwe kleur.

Bij een hoop droge takken en stammen langs het pad hangt dit bord: :<“Neem hier uw hout voor de shelter” staat er duidelijk op te lezen. Conclusie : vuur maken is toch toegestaan…

Ons diner: “Chili con carne” als voorgerecht en rundsstoofpot als hoofdgerecht. Toetje: babybel-kaas met zoute crackers en gekoeld wit water.

Na een partijtje “pappen”, wat in de Nederlandse volksmond “rummi-cup” heet, profiteren Gertjan en ik nog van het laatste licht om wat te lezen op een comfortabel rotsblok.

Mount Robson bij zonsondergang